Aankomst in Vancouver, 's avonds laat, na een vliegreis van ruim een etmaal. De volgende dag meteen de stad in. Door een tip van Bobbie, de taxi driver, kwamen we terecht in het restaurant Bridges, op Granville Island. Dit schiereiland is een voormalig industrieterrein en nu opgepimpt tot een aantrekkelijk winkel- en recreatiegebied met jachthaven, tal van galeries en een grote overdekte Public Market met een royaal, kleurrijk aanbod van lokale producten en kunstnijverheid. We kochten er wat peperdure inheemse rauwemelkse kaasjes en worstjes van zwarte beer!
Restaurant Bridges |
Tijdens deze wereldreis wil ik zoveel mogelijk eten 'wat de grond schaft', dus: producten uit de buurt. Aan de Pacific Ocean is dat natuurlijk vis, zoals zalm, heilbot, kreeft en oesters. Langs de westkust van Vancouver Island wordt de wereldberoemde Sockeye-zalm gevangen. De havenstad Port Alberni op Vancouver Island staat niet voor niets bekend als de zalmhoofdstad van de wereld!
Oesters in Bridges |
We begonnen met een 'starter': een dozijn Royal Miyagi oesters... zilt-zoet en lekker stevig, vol van smaak, erg lekker! Deze oesters worden het hele jaar door gevangen bij Cortes Island.
Als hoofdgerecht een hot Ceasar salad: lekker stevige stukken Roma-slaharten met gebakken Sockeye- zalm, zeewolf en scampi's. De dressing en de croutons waren huisgemaakt, zo werd ons verzekerd. Een eenvoudig gerecht, en met goede, verse producten een waar genot!
Een dag later gingen we een snelle avondhap gebruiken in een saloonachtige tent naast ons hotel in White Rock, een stadje ten zuidoosten van Vancouver. Ik deed gezond en bestelde een salade, maar Gjalt nam de vette hap: fish and chips. Daar kreeg ik spijt van als haren op mijn hoofd, want de gefrituurde vis bestond uit heilbot! Uitstekend gebakken en zó lekker.......
Maar hoe was de Ambrosiaburger in Nepenthe?
BeantwoordenVerwijderen