Omarama

Omarama (27/2)
Via Queenstown reden we richting Mount Cook, een berg van bijna 4000 meter. 

Picknick aan het Lake Wakatipu

Rond lunchtijd even de weg af naar een meertje (Lake Wakatipu) voor een zonnige picknick met gekochte sandwiches. Een verlaten paradijselijke plek, glashelder water, en wat een rust….. . Na een lange, maar waanzinnig mooie rit arriveerden we - moe van alle indrukken en het autorijden - in Omarama, niet ver van de Mount Cook. Daar doken we in het eerste het beste hotel, dat ons deed denken aan de goedkope Franse hotels uit onze studententijd in de jaren 70: houtwerk dat een opvul- en verfbeurt kan gebruiken, wc en douche op de gang, wel een oude wastafel op de kamer met alleen koud water, bloemetjessprei, en driedelige kaptafel. Instructie bij brand: verlaat het pand via het schuifraam … Het verwachte krakende, doorgezakte bed bleek gelukkig erg mee te vallen.

Omarama

’s Avonds gingen we verderop in het dorp eten, en ik koos weer de lamsschenkel - daar kan gewoon niets mee misgaan -, standaard geserveerd met een garnituur van aardappelpuree, wortel, bloemkoolroosjes en boontjes, dit keer met mint jelly! Best lekker. Het is hier allemaal erg Brits, evenals de meeste toeristen, en dan kun je weinig culinaire verrassingen verwachten.

Lamschenkel met mintgelly

Gjalt ging natuurlijk weer voor de fish and chips (met kabeljauw), maar die kon niet tippen aan die uit White Rock in Canada … Met de buikjes dik en rond weer terug richting hotel, wandelend onder een prachtige sterrenhemel. Daar staat alles op z’n kop staat: het sterrenbeeld Orion bijvoorbeeld! En de maan: die staat met zijn sikkel aan de linkerkant. En overdag schuift de zon naar links, en niet naar rechts. Wow! Dit is de wereld van de tegenvoeters…

Fish and chips